| Sztuka jest dla mnie przede wszystkim formą refleksji. Środki wizualne: rzeźbiarskie, malarskie, cyfrowe
czy fotograficzne pozwalają na zupełnie inny sposób formułowania treści, niż środki "czysto" werbalne.
Sposób ten jawi się nam często jako o wiele bardziej sugestywny, zarówno pod względem emocjonalnym,
jak i metaforycznym, od form, w których tworzywem jest tradycyjnie pojmowane słowo. Pomimo tego, że
swe poszukiwania artystyczne rozpoczynałem od medium rzeźby, pojmowanej w kategoriach dość
tradycyjnych, obecnie staram się unikać sytuacji stawania się niewolnikiem jednego medium. W mojej
twórczości najważniejsza jest bowiem koncepcja, zamysł, idea i to do nich właśnie staram się
dostosowywać środki wyrazu. Uważam, że to pomysł powinien warunkować dobór środków, a nie
odwrotnie: medium determinować powstawanie danej koncepcji. Dlatego też w mojej obecnej działalności
twórczej staram się łączyć elementy różnych mediów, zarówno tych tradycyjnych: rzeźbiarskich i
malarskich, jak i tych mniej konwencjonalnych: jak media cyfrowe czy fotografia. Bardzo często odnoszę
się również do praktyki przywoływania przedmiotów gotowych i wykorzystywania ich w swych
kompozycjach przestrzennych. Ogólnie rzecz biorąc jestem jednak wierny mej wielkiej fascynacji rzeźbą,
tyle tylko, że pojmuję ją obecnie w sposób bardzo liberalny, jako szeroko pojmowaną sztukę przestrzeni,
w której mogą zanikać sztywne granice między mediami i dyscyplinami artystycznymi. Moja sztuka stara
się także zacierać jeszcze jedną granicę: pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Bardzo lubię
spoglądać wstecz, przywoływać dzisiaj, to co minione, a czasem nawet bezpowrotnie "utracone".
W zasadzie nie dążę do poszukiwania nowych form w rzeźbie, aspekt formalistyczny sztuki zupełnie mnie
bowiem nie interesuje. Nawiązania i cytaty oraz tworzenie dla nich intrygującego kontekstu,
zapraszającego widza do refleksji, stanowi dla mnie podstawowe tworzywo moich działań. Dlatego też,
w pewnym sensie, jestem twórcą "ukrytym" za swym dziełem, który unika ekstrawertycznego
manifestowania swej obecności na rzecz refleksyjnego odosobnienia w aurze ciszy i skupienia. |
